کاربست اَشکال آشنایی‌زدایی و هنجارگریزی در شعر احمدرضا احمدی

در پژوهش حاضر، با رویکرد زبان‌‌شناسانه و روش تحلیلی ـ توصیفی‌ ، زبان شعر احمدرضا احمدی از منظر صورت‌گرایی (فرمالیسم) نقد و بررسی می­شود. از کاربست این نظریه در بررسی اشعار احمدی، این نتیجه‌‌ به دست آمد که زبان خاص وی، با کمک انواع آشنایی‌‌زدایی‌‌ها و هنجارگریزی‌‌های لفظی و معنایی و نیز ساخت ترکیبات و اصطلاحات گوناگون، برجستگی ویژه‌‌ای پیدا کرده‌است که می‌‌توان گفت سبک و زبان متفاوتی دارد. شاعر از ابتدای کار سرودن تاکنون، یکسانی زبان و محتوا را در سروده‌‌های خود حفظ کرده‌است و به شکلی روایت‌گونه، روزمرگی‌‌ها و اتفاقات رایج زندگی را بازنموده‌است و با بهره‌‌گیری از توان بالقوّۀ زبان و عدول از هنجارهای زبانی و فنّ زدودن عادت‌های مألوف و مأنوس کاربردهای رایج کلمات و جملات، روایت‌‌ها و مضمون‌‌هایی نو آفریده، شکل تازه‌ای به زبان بخشیده‌است.